Siirry sisältöön

Etymologiadata:imsm:tuhma

Sanatista

*tuhma

Vastineet:

mksm. *tuhma < kksm. *tušma < vksm. *tušma (P.K.)

SSA:n sana-artikkeli

tuhmakuriton, ilkeä (paik. murt.; yleisk.); tyhmä, taitamaton, oppimaton (1665; etup. itämurt.) / ungezogen, boshaft; dumm, ungeschickt, ungebildet’, tuhmeta (paik. itämurt.) ’tyhmetä
~ ink tuhmatyhmä’ | ka tuhmaruma; rivo; tyhmä; paha, huono, vaikea’, tuhmetarumeta; tyhmetä; sumentua; mennä huonolle tolalle’ | ly tuhm(e̮)tyhmä; ruma’ | ve tuhmtyperys, törkimys’ | va (Tsv) tuhmtyperä, hölmö’, tuhme̮ne̮-tyhmistyä’ | vi tuhm (g. tuhmi), murt. myös tuhn, tohmsamea, himmeä’, tuhmudasamentua, himmetä
= lpN dosˈmepahantuulinen, juro’, N dosˈmot (Pi) ’tulla pahantuuliseksi (N); olla kivulloinen, sairastella (Pi)’. — Sm > lpN došˈme (In) ’tyhmä, tyhmyri’. Sanan etuvok. vastine on tyhmä, ks. tätä.
Lähdekirjallisuus:
  • Ganander 1787 NFL 3 173a (sm ~ vi tuhmias)
  • MUSz 1873–81 225 (sm ~ vi tuhm)
  • Karsten 1915 GFL 149–50 (+ ka; < kgerm *dusma-)
  • Kettunen 1940 SmMurt 3 258–59
  • SKES 1975 1376–77 (+ ly ve va; todennäk. = lpN dosˈme; lpN došˈme < sm; tuskin < germ)
  • Hofstra 1985 OsFiGerm 340 (tuhma, tyhmä ?? < germ)
  • T. Itkonen 1997 FUF 54 245 (sm ~ lp)

Etymologiadata:imsm:tuhma/th

EVE:n sana-artikkeli

EVE:tuhma

Etymologiadata talk:imsm:tuhma