Etymologiadata:imsm:tooni
*tooni
Vastineet:
mksm. *tooni < kksm. *towëni (P.K.)
SSA:n sana-artikkeli
tuoni (Finno n. 1580; etup. run.) ’kuolema; kuolleiden olinpaikka / (personifizierter) Tod; Totenreich’, tuonela ’manala’, yhd. tuonenkurki ’valkea haikara’
~ ka (run.) tuoni ’kuolema; manala’ | vi tooni (Wied) ’manalan jumala’ (ilm. kirj. laina < sm), murt. toonekurg, toonkurg ’(valkea t. musta) haikara’, toonesepp ’kuolemankello, jumi (seinää nakertava hyönteinen)’
~ ka (run.) tuoni ’kuolema; manala’ | vi tooni (Wied) ’manalan jumala’ (ilm. kirj. laina < sm), murt. toonekurg, toonkurg ’(valkea t. musta) haikara’, toonesepp ’kuolemankello, jumi (seinää nakertava hyönteinen)’
= lpN duodnâ (E R Pi Lu In) ’parka, raukka (N); kuolema, tuoni (R In); paholainen, piru (E Pi); kirosana (Lu In)’ (voinee myös olla vanha laina < ims *tōne < *towene-, johon äänt. vrt. tyyni ~ tyvene-)
< kgerm *dawīni- t. esigerm *dʰow-e-ni-, vrt. mn dán ’kuolema’, nr dån ’pyörtymys’, joka on johd. samasta kannasta kuin mn deyja, nr dö, engl die ’kuolla’.
Lähdekirjallisuus:
- Moller 1756 Beskr 162 (sm ~ ruots dåna ’pyörtyä’)
- Lindahl & Öhrling 1780 LL 506 (sm ~ lp)
- Castrén Suomi 1842 :4 7 (samoin)
- Ahrens 1843 GrEhstn 130 (+ vi toonekurg)
- Lönnrot 1880 SRS 2 746 (sm ~ ruots dö, dåna)
- J. Krohn 1895 Kalevala 2. Selityksiä 171 (Hultmaniin viitaten: < kgerm *downi-)
- Setälä 1912–13 FUF 13 462 (? < germ)
- Karsten 1944 FmS 10 560 (< mmr dån)
- SKES 1975 1408–09 (+ ka run.; tuskin sk alkuperää)
- *Koivulehto Vir 1996 322–24 (< kgerm t. esigerm, lp mahd. < ksm)