Etymologiadata:imsm:talja
Ulkoasu
*talja
Vastineet:
mksm. *talja < kksm. *talja < vksm. *talja (P.K.)
SSA:n sana-artikkeli
talja1 (1677; et. PSm) ’(esim. karhun, poron, hirven) tav. muokattu, karvapeitteinen nahka / abgezogenes u. gew. gewalktes Fell (von Bär, Rentier, Elch)’
~ ka talja id. | ly taĺ(ĺe̮) ’(karhun, hirven, ketun, rotan) nahka, talja’
~ ka talja id. | ly taĺ(ĺe̮) ’(karhun, hirven, ketun, rotan) nahka, talja’
= lpN duolˈlje (E Lu In Ko Kld T) ’(vars. poron, hirven) talja, makuutalja’. — Sanan ural alkuperä ( ?? ~ Jr tāj ’naamanahka’, taje ’suksen pohjassa oleva nahka’, Jn tājo ’päänahka’, T tuaja ’otsanahka’, slk tu(u)ja, tuija ’karva; hiukset’ ) on erittäin epävarma. — Sm-lp sanalle on esitetty myös baltt alkuperää: < kbaltt *dali̯ā, vrt. liett dalìs mm. ’osa, osuus’.
Lähdekirjallisuus:
- Castrén Suomi 1844 31 (sm ~ lp)
- Ahlqvist 1871 KO 90 (~ lp, vog touĺ ’nahka’)
- Halász 1893 NyK 23 266 (~ samJr Jn T)
- Setälä 1912–14 FUFA 12 117 (? vog; + slk)
- Hajdú 1950 SUSA 54:1 63 (sm lp vog ?? ~ sam)
- Nesheim 1964 JuhlakRuong 200 (lp mahd. vanha laina < sm)
- SKES 1969 1210 (+ ka ly; ? sam)
- Koivulehto Vir 1984 12 (sm < baltt (kbaltt *dali̯a), vrt. liett dalìs ’osa, osuus’)
- UEW 1988 508–09 (?? sam)
- Koivulehto 1996 NOWELE 28–29 415 (< baltt)