Etymologiadata:imsm:ruka
Ulkoasu
*ruka
Vastineet:
mksm. *ruka (P.K.)
SSA:n sana-artikkeli
ruko (Martti n. 1580; etup. Satak Häme I- ja PSm Verml) ’kuivatusta varten keoksi koottu heinäkasa / zum Trocknen aufgehäuftes Heu’, johd. ruota (: rukoan; osin sav- ja hämmurt.) ’tehdä rukoja’
~ ka ruko ’ruko’ | vi murt. ruga (g. roa) id. (sm > lpN rukko ’luoko’, ruǥo ’heinäruko’)
~ ka ruko ’ruko’ | vi murt. ruga (g. roa) id. (sm > lpN rukko ’luoko’, ruǥo ’heinäruko’)
< germ *χrūgōn, *χrugan; vrt. mn hrúga ’keko’, nr murt. rūga id., nr råge ’kukkura’.
Lähdekirjallisuus:
- Lindström 1859 KeltGerm 132 (sm ~ ruots ruga, ruka ’kasa, röykkiö’)
- Budenz 1869 NyK 7 6 (sm ~ vi)
- Suolahti 1911–12 FUF 12 105–06 (+ ka; < germ)
- Karsten 1915 GFL 127
- Lagercrantz 1939 LpWsch 744 (lp < sm)
- Vries 1961 AnEW 259, 261–62
- SKES 1969 858
- Hofstra 1985 OsFiGerm 308