Etymologiadata:imsm:laita
Ulkoasu
*laita
Vastineet:
mksm. *laita (P.K.)
SSA:n sana-artikkeli
laita2 ’suunta, väylä, kulkureitti (Agr; osin lounmurt.); (asian) tila, laatu, (oikea) tapa (1690; yl.) / Richtung, Fahrwasser, -weg; Lage, Zustand, (rechte) Art’
~ ka (asien) laita ’asian laita’ | ve laid ’järven tai joen keskikohta, ulappa’ | vi laide ’ylimenokohta aidassa, veräjä’ | li lāida ’irtonainen riuku veräjässä’
~ ka (asien) laita ’asian laita’ | ve laid ’järven tai joen keskikohta, ulappa’ | vi laide ’ylimenokohta aidassa, veräjä’ | li lāida ’irtonainen riuku veräjässä’
< germ *laiđō-, vrt. mn leið ’matka, tie; tapa’, nr led ’suunta, reitti, väylä; tapa’ (samasta germ lähteestä myös lpN (Friis) laiddo (E Lu Pi) ’matka, tie’). — Sm > nr murt. Sm lajta ’kelpo’, ve > ven lajda ’ulappa’. Ks. myös laita1.
Lähdekirjallisuus:
- Diefenbach 1851 VWGoth 2 132 (sm lp; < germ)
- Wiklund 1912 MO 5 232 (vi ~ li)
- Kalima 1915 OLR 149 (ve < ven)
- Wessman 1925–26 SO 1 453 (sm > nr murt.)
- *Karsten 1938 FmS 5 183 (sm < germ)
- Kettunen 1938 LivW 181 (vi ~ li)
- SKES 1958 270–71 (vi li ~ sm)